Με μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα*, που σήμερα ξεπερνούν τα 108 δις προκαλώντας οικονομική ασφυξία στην επιχειρηματική ζωή και γενικότερα στην οικονομία, εκτιμάται ως επιτακτικής σημασίας η ανάγκη θέσπισης και λειτουργίας των κατάλληλων διαδικασιών για την εξωδικαστική επίλυση διαφορών με αντικείμενο την αναδιάρθρωση, ρύθμιση ή διακανονισμό των προερχόμενων από τραπεζικές χρηματοδοτήσεις οφειλών. Σκοπός της θέσπισης και λειτουργίας των εναλλακτικών τρόπων επίλυσης των διαφορών που απορρέουν από μη εξυπηρετούμενα δάνεια πρέπει να είναι η ταχύτερη και βιώσιμη εξυπηρέτηση των προερχόμενων από τα δάνεια αυτά οφειλών ώστε να προκύπτει αμοιβαίο όφελος για τα εμπλεκόμενα μέρη από την εξοικονόμηση χρόνου και δαπανών, καθώς και από την προοπτική ομαλής συνέχισης της συναλλακτικής σχέσης, η οποία θα εξασφαλίσει στις οφειλές που θα ρυθμιστούν ή διακανονιστούν εξωδικαστικά διάρκεια ζωής σε βάθος χρόνου και συνεπώς βιωσιμότητα.
Από την εμπεριστατωμένη και διαδικαστικά κατοχυρωμένη διερεύνηση της βιωσιμότητας της οφειλής εξαρτάται η βιωσιμότητα της ρύθμισης που θα συμφωνηθεί μεταξύ της τράπεζας και του δανειολήπτη. Η άμεση, ουσιαστική, διαπραγμάτευση μεταξύ τράπεζας και δανειολήπτη μπορεί να εξασφαλίσει ταχύτερα την επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας που θα ρυθμίζει οριστικά την εξυπηρέτηση μιας δανειακής οφειλής για τον λόγο ότι τα μέρη, κατά την διαπραγματευτική διαδικασία, επικοινωνούν άμεσα και ευέλικτα. Όταν μάλιστα η διαπραγμάτευση αυτή μπορεί να διενεργηθεί ενισχυμένη από την παρουσία και την ανάπτυξη των τεχνικών ενός ουδέτερου και αμερόληπτου προσώπου που θα εξηγεί στα εμπλεκόμενα μέρη το αμοιβαίο όφελος μιας πιθανής συμφωνίας και θα τα παρακινεί να μετατοπιστούν για τον σκοπό αυτό από τις θέσεις τους στα αληθινά, κοινά συμφέροντά τους, τότε η διαφορά μετατρέπεται σε ευκαιρία συνεννόησης και εξεύρεσης λύσης.
Η παραπάνω ενισχυμένη διαπραγμάτευση που μπορεί να εξασφαλίσει η Διαμεσολάβηση, όπως αυτή θεσπίστηκε και λειτουργεί στο βασικό πλαίσιο που διαμορφώνουν οι διατάξεις του ν. 3898/2010, αποτελεί δραστικό εργαλείο, με το οποίο θα πρέπει να επιχειρηθεί η γρήγορη και αποτελεσματική, εξωδικαστική επίλυση των διαφορών που απορρέουν από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Πέρα από την επικείμενη, πολυσυζητημένη, θέσπιση της διαδικαστικής παρέμβασης διαπιστευμένων Διαμεσολαβητών στον, μέχρι στιγμής, αναμενόμενο προς νομοθέτηση εξωδικαστικό μηχανισμό επίλυσης των επιχειρηματικών οφειλών, θα πρέπει, υπό το βάρος του διαρκώς διογκούμενου ιδιωτικού χρέους, με την αρωγή των θεσμικών φορέων της Πολιτείας, να δημιουργηθούν δομές και να προωθηθούν διαδικασίες οργανωμένης παροχής υπηρεσιών Διαμεσολάβησης προς επίλυση πάσης φύσεως διαφοράς που προκύπτει από τραπεζικές χρηματοδοτήσεις, με παράλληλη εξοικονόμηση χρόνου, χρημάτων και ανθρώπινων πόρων που θα επιτρέψει την απελευθέρωση κεφαλαίων προς χρηματοδότηση της οικονομικής δραστηριότητας.
*στα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα περιλαμβάνονται μη εξυπηρετούμενες οφειλές άνω τω 90 ημερών, καθώς και δάνεια αβέβαιης είσπραξης χωρίς τη ρευστοποίηση εξασφάλισης , ανεξαρτήτως των ημερών καθυστέρησης ( ορισμοί Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών, ΕΒΑ, Annex V.Part 2. 145 – 162 ).
Νίκος Τζανέτος
Δικηγόρος – Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής ΥΔΔΑΔ
