Όλο και περισσότεροι διάδικοι στρέφουν το ενδιαφέρον τους σε διαπραγματεύσεις επικουρούμενες από τρίτο Διαμεσολαβητή για την επίλυση των διαφορών τους. Ελπίζουν ότι θα είναι ταχύτερη σαν διαδικασία, φθηνότερη από μία δίκη και θα αποφέρει ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Ωστόσο, τα πιθανά οφέλη από μια τέτοια εναλλακτική επίλυση διαφορών υπονομεύονται συχνά από τους συμμετέχοντες που εισέρχονται στη διαδικασία, οι οποίοι μπορεί στην πραγματικότητα να μην προσανατολίζονται στο να βρουν μια λύση στην αντιδικία. Εδώ παρουσιάζονται τέσσερις στρατηγικές που εκμεταλλεύονται τα πλεονεκτήματα της Διαμεσολάβησης, οι οποίες εάν χρησιμοποιηθούν σωστά, σύμφωνα με τον Richard Shore, δουλεύουν! Ιδού τα 4 κόλπα που προτείνει:
- Αφήστε την άλλη πλευρά να διαλέξει τον Διαμεσολαβητή.
Η Διαμεσολάβηση πρέπει να είναι ταχεία, οικονομική και συμφιλιωτική. Ωστόσο, τα μέρη συχνά κωλύουν τα πράγματα με μια διαδικασία επιλογής Διαμεσολαβητή που είναι πολύπλοκη, δαπανηρή, χρονοβόρα και αντιφατική. Αποφύγετε αυτήν την ανοιχτή αψιμαχία αφήνοντας την άλλη πλευρά να πάρει τον Διαμεσολαβητή. Αυτό δημιουργεί συνεργασία, δημιουργεί καλή θέληση, επιταχύνει τη διαδικασία, μειώνει το κόστος και σας εισάγει σε νέους Διαμεσολαβητές που ίσως επιθυμείτε. Διατηρήστε το δικαίωμά σας να απορρίψετε κάποιον, αλλά όχι επειδή πιστεύτε ότι το άτομο επειδή επιλέχθηκε από την άλλη μεριά είναι ευνοϊκά διατεθειμένο σε αυτούς ή στη θέση τους. Ένας τέτοιος Διαμεσολαβητής, που θέλει να αποφύγει κάθε αντίληψη της προκατάληψης, μπορεί να κάμπτεται προς τα πίσω για να είναι δίκαιος στο πλευρό σας. Να θυμάστε ότι ένας Διαμεσολαβητής δεν είναι υπεύθυνος λήψης αποφάσεων και δεν μπορεί να σας αναγκάσει να αποδεχθείτε μια διευθέτηση που δεν σας αρέσει, έτσι υπάρχει ελάχιστος κίνδυνος να αποδεχθείτε έναν Διαμεσολαβητή που προτείνεται από την άλλη πλευρά και πολλά που μπορούν να κερδηθούν.
- Μην διαφωνείτε για το ποιος έχει δίκιο.
Ο στόχος της Διαμεσολάβησης δεν είναι να κερδηθεί ένα επιχείρημα αλλά να επιτευχθεί μια ευνοϊκή διευθέτηση. Ορισμένες ουσιαστικές ανταλλαγές είναι κατάλληλες και ακόμη και χρήσιμες, αλλά πολλές φορές τα μέρη αφήνουν τη διαφωνία να τους παρασύρει ξεχνώντας γιατί βρίσκονται εκεί. Μια υπερβολική εστίαση στα δικαιολογητικά επιχειρήματα μπορεί να σκληρύνει θέσεις, να ανταγωνιστεί την άλλη πλευρά και να απομακρύνει την προσοχή από τον στόχο της διευθέτησης. Μην αφήσετε τη διαδικασία να διαβληθεί.
- Εμπιστευτείτε τον Διαμεσολαβητή σας.
Η Διαμεσολάβηση απαιτεί διαφορετικό πνεύμα και νοοτροπία από τη δικαστηριακή διαμάχη. Συχνή τακτική των δικηγόρων στις δίκες είναι να ασκούν πίεση στην αντίθετη πλευρά για να επικρατήσει η θέση τους δημιουργώντας μια δυσάρεστη ατμόσφαιρα. Ο Διαμεσολαβητής ως αμερόληπτος δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες ώστε τα μέρη να εκθέσουν το πρόβλημά τους και να επικεντρωθούμε στον πυρήνα προτείνοντας λύσεις χωρίς να ασκεί πίεση στα μέρη. Ο δικηγόρος ως Νομικός Παραστάτης στη Διαμεσολάβηση πρέπει να είναι άρτια καταρτισμένος και να συμβάλει στην ομαλότητα της διαδικασίας.
- Αντιμετωπίστε τα σκληρά ζητήματα τελευταία.
Κατά τον Shore όταν ένας Διαμεσολαβητής λέει: “Ας ρίξουμε όλα τα ζητήματα στο τραπέζι μπροστά” δημιουργούνται αυτόματα εμπόδια στη διευθέτηση. Εάν ο στόχος σας είναι να διευθετήσετε επικεντρωθείτε σε έναν βασικό όρο. Μόλις τα μέρη νιώσουν την ασφάλεια μιας συμφωνίας για έναν βασικό όρο, θα έχουν την τάση να αισθάνονται ότι έχουν μια κοινή πλεύση και ότι οι υπόλοιποι όροι θα εκπονηθούν σε εύθετο χρόνο. Αυτή η προσέγγιση δημιουργεί ορμή και όχι εμπόδια.
Κική Δημ. Τσουρού
Δικηγόρος LL.M., Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
