Η Διαμεσολάβηση συνήθως κρίνεται από ένα μόνο παράγοντα: εάν τα μέρη έφτασαν σε συμφωνία ή όχι, ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο έφτασαν σε αυτή τη συμφωνία ή της ποιότητας του αποτελέσματος. Ενώ το αποτέλεσμα της εύρεσης συμφωνίας είναι σαφώς σημαντικό, υπάρχει μεγαλύτερο πεδίο δεικτών για έναν/μία κατάλληλο/η και αποτελεσματικό/ή Διαμεσολαβητή/τρια.
Ως ένα δείγμα ή μία εικόνα, η Διαμεσολάβηση θα μπορούσε να κριθεί σε σχέση με τα παρακάτω:
Διαδικασία: ο βαθμός που τα μέρη είναι ικανοποιημένα με την συμπεριφορά του/της Διαμεσολαβητή/τριας κατα τη διαδικασία και οι υποκειμενικές εμπειρίες τους από τη διαδικασία, την συμμετοχή τους και την δίκαιη αντιμετώπισή τους.
Αποδοτικότητα: ο βαθμός που η διαδικασία είναι αποτελεσματική σε σχέση με το κόστος και το χρόνο διάρκειάς της και μεγιστοποιεί την αξία του αποτελέσματος
Ενδυνάμωση: ο βαθμός που ο/η Διαμεσολαβητής/τρια καθοδηγεί τα μέρη προς εποικοδομητική λύση του προβλήματος και τους εξοπλίζει να ασχοληθούν με τις διαφορές τους στο μέλλον μόνοι τους.
Αποτέλεσμα: ο βαθμός που η Διαμεσολάβηση φτάνει σε συμφωνία ή περάτωση
Ανθεκτικότητα: ο βαθμός που το αποτέλεσμα της Διαμεσολάβησης αντέχει στο χρόνο
Σχέσεις: ο βαθμός που η Διαμεσολάβηση αυξάνει την κατανόηση και βελτιώνει τις σχέσεις των μερών
Αποτελεσματικότητα: ο βαθμός που η Διαμεσολάβηση επιτυγχάνει τους στόχους των μερών για συμφωνία διάρκειας, συνεχή δημιουργική σχέση μεταξύ τους ή οποιονδήποτε από τους παραπάνω δείκτες.
Ενώ οι δείκτες αυτοί δεν μπορούν να αναλυθούν με λεπτομέρειες στο παρόν, συνιστούν μερικά από τα πρότυπα με τα οποία η αποδοτικότητα του/της Διαμεσολαβητή/τριας και η αποτελεσματικότητα της Διαμεσολάβησης μπορούν να κριθούν. Οι δείκτες αυτοί δείχνουν κυρίως οτι οι Διαμεσολαβητές θα πρέπει να αντισταθούν να κρίνονται με απλό δείκτη, ποσοτικό, βάσει αριθμού συμφωνιών που επήλθαν στις Διαμεσολαβήσεις τους ή το αντίθετο, εάν δεν επήλθαν συμφωνίες, αλλά βάσει των ανωτέρω πολλαπλών δεικτών.
Βικτωρία Λιούτα
Δικηγόρος, Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών ΚΕΔΙΠ
