Η υποχρέωση διατροφής των ανηλίκων τέκνων στη διάσταση και το διαζύγιο, μπορεί να ρυθμιστεί με δικαστική απόφαση ή με συμφωνία των γονέων στα πλαίσια του συναινετικού διαζυγίου. Όμως το ποσό της διατροφής του ανήλικου παιδιού μεταβάλλεται συνήθως όταν τα παιδιά αλλάξουν εκπαιδευτική βαθμίδα και μεταβούν από το δημοτικό σχολείο στο γυμνάσιο και εν συνεχεία στο λύκειο. Και αυτό συμβαίνει καθώς μεταβάλλονται οι ανάγκες του παιδιού όσο μεγαλώνει και προστίθενται ξένες γλώσσες, αθλητικές δραστηριότητες και φροντιστήρια.
Αλλά και η διάρκεια των ρυθμίσεων μιας δικαστικής απόφασης ή μιας συμφωνίας για τη διατροφή στο συναινετικό διαζύγιο, έχει περιορισμένη διάρκεια που δεν ξεπερνά τα δύο χρόνια. Μερικές φορές ακόμη και η οικονομική κατάσταση των γονέων μπορεί απρόβλεπτα να μεταβληθεί επιβάλλοντας νέα δεδομένα στον καθορισμό της υποχρέωσης για διατροφή των παιδιών. Πως μπορούν οι γονείς να μεταβάλλουν την αρχική τους συμφωνία ή να καταρτίσουν μια νέα συμφωνία μετά τη λήξη της αρχικής;
Στην περίπτωση αυτή οι γονείς του παιδιού έχουν δύο επιλογές. Εάν διαφωνούν μπορούν να προσφύγουν και πάλι στα δικαστήρια βιώνοντας εκ νέου την αρχική τραυματική εμπειρία ή να επιλέξουν τη διαδικασία της Διαμεσολάβησης. Εάν έστω και ένα μέρος επιθυμεί η διαφορά αυτή να λυθεί με Οικογενειακή Διαμεσολάβηση μπορεί να επιλέξει με τον δικηγόρο του ένα Διαμεσολαβητή που θα μεταφέρει την πρόταση για προσφυγή στη Διαμεσολάβηση στο άλλο μέρος και το δικηγόρο του ή εάν συμφωνούν να ορίσουν από κοινού με τους δικηγόρους τους ένα Διαμεσολαβητή.
Με τον τρόπο αυτό μπορούν να ρυθμίσουν εκ νέου το ύψος της διατροφής μετά τη λήξη της αρχικής συμφωνίας τους ή να μεταβάλλουν όρους αυτής με πρακτικό Διαμεσολάβησης, που υπογράφεται από τους ίδιους, τους δικηγόρους τους και το Διαμεσολαβητή και το οποίο αφού κατατεθεί στη γραμματεία του Δικαστηρίου αποτελεί τίτλο εκτελεστό.
Μάλιστα μπορούν κατά τη σύναψη της αρχικής συμφωνίας τους στα πλαίσια του συναινετικού διαζυγίου να περιλάβουν στο πρακτικό Διαμεσολάβησης ρήτρα Διαμεσολάβησης, να προβλέψουν δηλαδή εκ των προτέρων τη Διαμεσολάβηση ως προστάδιο για την επίλυση των θεμάτων που διαφωνούν. Με τον τρόπο αυτό η διαφωνία τους θα επιλυθεί χωρίς δικαστήρια, εξαιρετικά σύντομα, οικονομικά και ειρηνικά με μια συμφωνία που θα ανταποκρίνεται στις εντελώς προσωπικές τους ανάγκες και συγχρόνως θα παράγει άμεσα έννομες συνέπειες.
Αναγνωρίζοντας την αξία της Διαμεσολάβησης στην επίλυση των οικογενειακών διαφορών ο Ν. 4512/2018 προβλέπει από τον Οκτώβριο του 2018 τη Διαμεσολάβηση ως υποχρεωτικό στάδιο στις οικογενειακές διαφορές, με σκοπό να προσφέρει στα μέρη τη δυνατότητα μιας φιλικότερης διαδικασίας επίλυσης των διαφορών τους.
Παναγιώτα Λουκάκου
Δικηγόρος – Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών
