Στην Αγγλία και Ουαλία, οι υποθέσεις ιατρικής αμέλειας, προωθούνται για εξώδικη επίλυση της διαφοράς μεταξύ ασθενούς και Νοσοκομείου, κυρίως με Διαμεσολάβηση, από το ίδιο το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ειδικά στις περιπτώσεις που η αντιδικία υφίσταται μόνον ως προς τον καθορισμό του ύψους του ποσού της αποζημίωσης, χωρίς να γίνεται δίκη για την υπαιτιότητα.
Θυμάμαι μια Διαμεσολάβηση που έλαβα μέρος στο Λονδίνο και αφορούσε υπόθεση ιατρικής αμέλειας, μεταξύ των Ελλήνων γονέων και του Νοσοκομείου.
Συγκεκριμένα, η υπόθεση αφορούσε ένα νεογέννητο, μόλις δέκα μηνών βρέφος, που εσπευσμένα μεταφέρθηκε από την Αθήνα σε αγγλικό νοσοκομείο, προκειμένου να υποστεί μια δύσκολη επέμβαση καρδιάς. Δυστυχώς, ο τεχνικός του χειρουργείου, αυτός που συνέδεε, κατά την ώρα της επέμβασης, το μηχάνημα με το παιδί, από λάθος του, λόγω της μεγάλης κούρασης εκείνης της ημέρας, από τα πολλά έκτακτα χειρουργικά περιστατικά, συνέδεσε την παροχή οξυγόνου κατευθείαν με τον εγκέφαλο του παιδιού, με αποτέλεσμα οξυγόνο να διοχετευτεί στον εγκέφαλό του και ουσιαστικά να κάψει σημαντικό μέρος του και το κοριτσάκι να υποστεί ανεπανόρθωτη εγκεφαλική βλάβη. Πέντε μόνον παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο έζησαν μετά από παρόμοιο ιατρικό σφάλμα.
Η οικογένεια άσκησε αγωγή ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων και βέβαια τα δύσκολα θέματα αποδείξεων και εφαρμογής του αγγλικού δικαίου στα ελληνικά δεδομένα, ώστε η χρηματική αποζημίωση να αποκαταστήσει τη ζημιά που υπέστη το παιδί και η οικογένειά του ήταν πάρα πολλά και απαιτούσαν εξειδικευμένες γνώσεις και πρόσληψη ειδικών πραγματογνωμόνων, ιατρούς και άλλες ειδικότητες, όπως λογοθεραπευτές, εργασιοθεραπευτές, φοροτεχνικούς και δικηγόρους, με αποτέλεσμα αφενός, η δίκη να έχει μεγάλη διάρκεια, αφετέρου, τα έξοδα της δίκης να εκτοξεύονται στα ύψη. Το Νοσοκομείο, έχοντας αποδεχθεί την υπαιτιότητά του και συνεπώς όντας υπόλογο να φέρει και το κόστος των εν γένει δικαστικών εξόδων, ζήτησε να παραπεμφθεί η υπόθεση σε Διαμεσολάβηση. Η οικογένεια αποδέχθηκε την πρόταση αυτή, δεδομένου ότι ήθελε η δίκη να τελειώσει το συντομότερο, αφού οι κίνδυνοι για τη ζωή του παιδιού ήταν μεγάλοι και τα 2/3 της διεκδικούμενης αποζημίωσης αφορούσαν μελλοντικά έξοδα για τη θεραπεία και διαβίωση του παιδιού, ώστε σε περίπτωση θανάτου, τα ποσά αυτά δεν θα ήταν απαιτητά.
Η διαδικασία της Διαμεσολάβησης κράτησε λιγότερο από δυο ημέρες και η επιθυμητή συμφωνία επετεύχθη και έδωσε στους γονείς της μικρής ένα σημαντικό χρηματικό ποσό αποζημίωσής τους άμεσα και στο Νοσοκομείο την αποφυγή καταβολής των δικαστικών εξόδων, που με τους υπολογισμούς που είχαν κάνει θα ξεπερνούσαν τις 600.000 λίρες Αγγλίας.
Επιπλέον, μέσα από τη Διαμεσολάβηση επιτεύχθηκαν πολύ πιο δημιουργικές λύσεις από ότι θα μπορούσε να κερδηθεί στη δίκη και κυρίως ικανοποιήθηκε η ανησυχία των γονιών για το τι θα γίνει με το παιδί τους αν αυτοί φύγουν από τη ζωή. Εκτός λοιπόν από την καταβολή ενός σημαντικού ποσού στους γονείς, επίσης συμφωνήθηκε να υπάρχει εφ’ όρου ζωής υποχρέωση του Νοσοκομείου να παρέχει ειδικές υπηρεσίες λογοθεραπείας, εργοθεραπείας, φυσικοθεραπείας και αγοράς σύγχρονου εξοπλισμού στο παιδί, κάτι που θα απορριπτόταν από το δικαστήριο, ως αόριστο αίτημα, αλλά εξασφάλιζε το παιδί από το φόβο τα χρήματα να μην επαρκέσουν για όσο ζει.
Βασιλική Δημ. Σκορδάκη
Δικηγόρος Αρείου Πάγου & Συμβουλίου της Επικρατείας, Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια, Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών – Solicitor Αγγλίας & Ουαλίας
