Κατά γενική παραδοχή, απλές καθημερινές υποθέσεις δε θα πρέπει να καταλήγουν στις αίθουσες των δικαστηρίων. Πρώτον, γιατί απασχολείται ένας ολόκληρος μηχανισμός με θέματα, τα οποία μπορούν να επιλυθούν με έναν απλό συμβιβασμό μεταξύ των μερών και δεύτερον, γιατί οι πόροι που δαπανώνται είναι δυσανάλογοι σε σχέση με το πρόβλημα, το οποίο τελικά επιλύουν. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί και η υπόθεση ενός κατοικίδιου σκύλου με το όνομα «Μόλυ», το οποίο γάβγιζε συχνά μέσα στη μέρα ενοχλώντας τον οξύθυμο γείτονα, ο οποίος παρασυρόμενος από την έντασή του, κατέφυγε αμέσως στη δικαιοσύνη ασκώντας αγωγές και μηνύσεις σε βάρος του κατόχου του ζώου.
Η υπόθεση πήρε άλλη τροπή όταν κάποια φιλοζωϊκά site άρχισαν να ασκούν κριτική στον οξύθυμο γείτονα, ο οποίος άρχισε να το ξανασκέφτεται και τελικά ήρθε μέσω του δικηγόρου του σε εξώδικες διαπραγματεύσεις με τον ιδιοκτήτη του σκύλου. Η λύση ήταν απλή και γρήγορη: το σκυλί θα μεταφερόταν στην άλλη πλευρά του σπιτιού, ώστε να μην ακούγεται τόσο πολύ στο σπίτι του γείτονα και παράλληλα θα του εξασφαλιζόταν ένα πιο άνετο περιβάλλον για να μην είναι τόσο νευρικό κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Έτσι πολύ απλά, γρήγορα, εύκολα και με λιγότερους πόρους λύθηκε μία καθημερινή διαφορά, η οποία το μόνο που χρειαζόταν για να επιλυθεί ήταν να έρθουν οι δικηγόροι – Διαμεσολαβητές των δύο γειτόνων σε συνεννόηση. Και το πιο σημαντικό: Δεν απασχολήθηκαν οι αρμόδιοι δικαστές, οι οποίοι ασχολήθηκαν με σοβαρότερα ζητήματα, τα οποία πράγματι χρειαζόταν την παρέμβαση του δικαστηρίου.
Πηγή: https://www.efsyn.gr/arthro/ypothesi-moli-o-symvivasmos-kai-i-anatropi
Δρ. Δημήτρης Θεοχάρης
Δικηγόρος, L.L.M.
Διαμεσολαβητής, Εκπαιδευτής διαμεσολαβητών
Επιστημονικός Συνεργάτης Ε.Κ.Π.Α. (e-learning)
