Θυμάμαι πάντα τα λόγια του Καθηγητή Κληρονομικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο, που μας έλεγε ότι οι πιο δύσκολες και με μεγάλη αντιδικία υποθέσεις είναι οι υποθέσεις μεταξύ των κληρονόμων μιας περιουσίας και ιδιαίτερα αν αυτή είναι μεγάλης αξίας ή αν το κληρονομιαίο περιουσιακό στοιχείο είναι η οικογενειακή επιχείρηση. Και ο λόγος αυτής της δυσκολίας και αντιδικίας είναι τα προσωπικά «πάθη» των κληρονόμων που εμφανίζονται ως καταστροφικός λαίλαπας, όταν πάψει να υφίσταται ο μεταξύ τους συνδετικός κρίκος, ο κληρονομούμενος.
Κάθε φορά που συμμετέχω σε μια Διαμεσολάβηση που αφορά κληρονομιά, «ακονίζω» καλά τα αυτιά μου και δίνω τη δυνατότητα στα μέρη να μπορέσουν να βγάλουν, να ξεφορτώσουν από μέσα τους, όλα τα ανάμεικτα συναισθήματα που έχει ο ένας για τον άλλο, μίσος, φόβο, ζηλοφθονία και τόσα άλλα και αυτό γίνεται συνήθως με κατ’ ιδίαν συναντήσεις, αφού είναι σχεδόν αδύνατο να τους πείσεις να παραβρεθούν στην εναρκτήρια κοινή πρώτη συνάντηση της διαδικασίας.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η αντιδικία σφοδρή, μεταξύ των δυο γιών του κληρονομούμενου και της νεαράς χήρας, η οποία, με τη διαθήκη, εκτός των άλλων που της άφησε ο κληρονομούμενος, χρίστηκε και αυτή συνεταίρος στην οικογενειακή επιχείρηση, μια επιχείρηση που φτιάχτηκε με τον ιδρώτα και αξιότητα μεν του κληρονόμου, αλλά και την οικονομική βοήθεια δε, της αποθανούσας συζύγου του και μητέρας των δυο γιών του. Η νεαρά χήρα έχει λόγο για τα πάντα και αυτό δεν γίνεται αποδεκτό από τους δυο τους, οι οποίοι έχουν έντονα συναισθήματα και θεωρούν τη χήρα ως παρείσακτη. Εκείνη, έχοντας καταλάβει τι ακριβώς πειράζει τα δυο παιδιά, τους χειρίζεται με δεξιότητα και εμφανίζει ότι το μόνο που πραγματικά την ενδιαφέρει είναι η ενεργή ανάμειξή της στα της εταιρείας, η ανάπτυξη της επιχείρησης και μάλιστα η επέκταση των εργασιών της εταιρείας και στην πατρίδα της, στη … Και οι δυο πλευρές δεν ήθελαν να γίνουν βορά των δημοσιογράφων και έτσι επέλεξαν ως μόνη ενδεδειγμένη λύση επίλυσης της διαφοράς τους, τη Διαμεσολάβηση. Με τις κατάλληλες ερωτήσεις, το κάθε μέρος είδε το συμφέρον του και πλέον απομακρύνθηκε από τις αρχικές θέσεις του, που ρίζα είχαν απλά και μόνο το πάθος και όχι τον κοινό σκοπό, το κέρδος.
Η διαφωνία λύθηκε με ευκολία. Η χήρα αποχώρησε από την εταιρεία, αλλά συμφωνήθηκε να παρέχει τη βοήθειά της για να εδραιωθεί η λειτουργία της επιχείρησης και στη χώρα της, με αντάλλαγμα ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, εκ των οποίων μισά με την υπογραφή της συμφωνίας και τα άλλα μισά όταν ο τζίρος από την επιχείρηση στη χώρα της θα έφτανε ένα συγκεκριμένο ύψος.
Βασιλική Δημ. Σκορδάκη
Δικηγόρος Αρείου Πάγου & Συμβουλίου της Επικρατείας, Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια, Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών – Solicitor Αγγλίας & Ουαλία
