Βασικό πρόσωπο είναι ο διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής, o οποίος ορίζεται από τα μέρη και είναι πρόσωπο κοινής αποδοχής. Κατά κανόνα χρησιμοποιείται ένας Διαμεσολαβητής. Μπορεί όμως, αν τα μέρη επιθυμούν να υπάρχουν και δύο Διαμεσολαβητές οπότε μιλούμε για συνδιαμεσολάβηση. Αυτό γίνεται συνήθως όταν έχουμε μέρη με διαφορές εθνικές, θρησκευτικές κ.λπ. οπότε επιλέγονται δύο αντίστοιχοι Διαμεσολαβητές για να αισθάνονται άνετα και οι δύο πλευρές.

Στη Διαμεσολάβηση παρευρίσκονται αυτοπροσώπως τα μέρη της διαφοράς και αυτή είναι μια σημαντική διαφορά σε σχέση με τα δικαστήρια. Αυτοί οι ίδιοι οι άνθρωποι που έχουν τη διαφορά, θα μιλήσουν, θα ακούσουν, θα σκεφτούν και εντέλει θα πάρουν την απόφαση για τον τρόπο με τον οποίο θα την επιλύσουν. Αυτοί οι ίδιοι οι άνθρωποι είναι που θα ζήσουν με τη λύση που θα επιλέξουν. Αν η φυσική τους παρουσία δεν είναι δυνατή, μπορεί η Διαμεσολάβηση να γίνει με τηλεδιάσκεψη, ή να βρίσκεται ο κωλυόμενος στο γραφείο ενός Διαμεσολαβητή στην άλλη πόλη.

Απαραίτητη είναι η παράσταση και του δικηγόρου της κάθε πλευράς. Ο δικηγόρος ασχολείται με το νομικό κομμάτι της υπόθεσης, ο δικηγόρος δίνει τις νομικές συμβουλές, βοηθά στην διαπραγμάτευση και συντάσσει τη συμφωνία.

Μια σπουδαία διαφορά σε σχέση με τα Δικαστήρια είναι ότι στη Διαμεσολάβηση ΔΕΝ χρειάζονται μάρτυρες. Δεν χρειάζεται να πείσουμε τον Διαμεσολαβητή για το ποιός έχει δίκιο ή όχι. Χρειάζεται οι δύο πλευρές, να καταλήξουν σε λύσεις που εξυπηρετούν αυτούς τους ίδιους. Στη δικαστική διαδικασία, η απόφαση λαμβάνεται από τον δικαστή ενώ στη Διαμεσολάβηση αποφασίζουν αυτά τα ίδια τα μέρη για την επίλυση της διαφοράς τους και την μετέπειτα πορεία της σχέσης τους.

Ανάλογα με την περίπτωση και εφόσον συμφωνούν και οι δύο πλευρές, στη Διαμεσολάβηση μπορούν να παρευρίσκονται και κάποια τρίτα πρόσωπα. Μπορεί για παράδειγμα να χρειαστούν «τεχνικοί σύμβουλοι»: αν υπάρχουν θέματα λογιστικά ίσως χρειάζεται ένας λογιστής, αν το θέμα αφορά ακίνητα ένας πολιτικός μηχανικός, ένας τεχνικός, ένας υδραυλικός κ.ο.κ. Μπορεί επίσης τα μέρη να συμφωνήσουν ότι θα παρευρίσκεται και κάποιο συγγενικό πρόσωπο, την παρουσία του οποίου θεωρούν σημαντική. Όσοι παρευρίσκονται, δεσμεύονται από το απόρρητο και δεν μπορεί κανείς να εξετασθεί ως μάρτυρας αν για οποιονδήποτε λόγο η υπόθεση φτάσει στα δικαστήρια (εκτός από πολύ σοβαρές περιπτώσεις, όταν αυτό επιβάλλεται για λόγους δημόσιας τάξης, για την προστασία της ανηλικότητας ή της σωματικής ακεραιότητας και ψυχικής υγείας φυσικού προσώπου).

Η Διαμεσολάβηση γίνεται σε ιδιωτικούς χώρους, συνήθως σε μεγάλα γραφεία ή σε κέντρα Διαμεσολάβησης. Απαιτούνται απαραίτητα τουλάχιστον δύο χώροι και ιδανικά τρεις χώροι. Και αυτό γιατί ο Διαμεσολαβητής θα χρειαστεί να κάνει με τα μέρη και «κατ’ ιδίαν» συνεδρίες, να συνομιλήσει δηλαδή με την κάθε πλευρά και τον δικηγόρο της χωριστά, χωρίς την παρουσία της άλλης πλευράς, προκειμένου η κάθε πλευρά να μπορέσει να δώσει στον Διαμεσολαβητή και εμπιστευτικές πληροφορίες που ο Διαμεσολαβητής δεν θα μεταφέρει στην άλλη πλευρά, αλλά θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην επίλυση της διαφοράς. Κάτι που δεν μπορεί να γίνει όταν η διαπραγμάτευση γίνεται απευθείας μεταξύ των μερών ή μόνον από τους δικηγόρους τους.

Ευγνωσία Ραφτοπούλου-Χατζηπρίμου
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω ΔΣΘ
Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
Συντονίστρια Πύλης Διαμεσολάβησης Ωραιοκάστρου