Ένας Διαμεσολαβητής ζήτησε από την Επιτροπή Ηθικής Διαμεσολαβητών, που έχει δημιουργήσει η Πολιτεία της Νέας Υόρκης, μία συμβουλευτική άποψη σχετικά με το τι θα έπρεπε να κάνει στις πιο κάτω συνθήκες:

Τα πραγματικά περιστατικά

Κατά την διάρκεια ιδιαίτερης συνεδρίας, ο Διαμεσολαβητής αντιλαμβάνεται ότι ένα από τα μέρη (γυναίκα) έχει ένα μαγνητόφωνο στον φορητό υπολογιστή της. Ο Διαμεσολαβητής ρώτα εάν ηχογράφησε την συνεδρία. Εκείνη απαντά « ναι», εξηγώντας ότι δεν είναι καλή στο να παίρνει σημειώσεις και δεν θέλει να χάσει κάτι σημαντικό. Ο Διαμεσολαβητής την ρώτα εάν είναι διατεθειμένη να αποκαλύψει την ηχογράφηση στο άλλο μέρος και ζητά τη συγκατάθεση της. Εκείνη αρνείται δεδομένου ότι η ηχογράφηση είναι για δική της χρήση και δεν θα χρησιμοποιηθεί με κανέναν άλλον τρόπο. Και αρνείται να συζητήσει περαιτέρω το θέμα.

Τίθενται δυο ερωτήματα

Ο Διαμεσολαβητής δεν είναι βέβαιος για το πως πρέπει να προχωρήσει και θέτει αυτά τα δύο ερωτήματα στην Συμβουλευτική Επιτροπή Δεοντολογίας Διαμεσολαβητών ,που έχει συστήσει η Πολιτεία της Νέας Υόρκης:

  1. Πρέπει ο Διαμεσολαβητής να συνεχίσει την Διαμεσολάβηση;
  2. Εάν ο Διαμεσολαβητής περαίωση την Διαμεσολάβηση, μπορεί ο λόγος της να αποκαλυφθεί στο άλλο μέρος;

Απόφαση της Επιτροπής

Η Επιτροπή αποφάσισε:

  1. Ο Διαμεσολαβητής δεν πρέπει να συνεχίσει την Διαμεσολάβηση.
  2. Ο Διαμεσολαβητής μπορεί να αποκαλύψει στα μέρη, σε κοινή συνεδρία, ότι η Διαμεσολάβηση περαιώνεται και
  3. Ο Διαμεσολαβητής μπορεί να αποκαλύψει ότι ηχογράφηση είναι ο λόγος για την περαίωση.

Σκεπτικό της Επιτροπής

Το μέρος ,που ηχογράφησε, απέκρουσε τις προσπάθειες του Διαμεσολαβητή, αρνήθηκε να αποκαλύψει τις προσπάθειες της για ηχογράφηση, αρνήθηκε να ζητήσει την συναίνεση του άλλου μέρους και αρνήθηκε να συζητήσει περαιτέρω το θέμα. Κατ’ ακολουθία, οι πράξεις της συγκρούονται με τις πιο κάτω Αρχές της Διαμεσολάβησης:

  • το δικαίωμα του άλλου μέρους σε αυτονομία.
  • την ποιότητα της διαδικασίας της Διαμεσολάβησης και
  • την αμεροληψία του Διαμεσολαβητή.

Κατωτέρω παρατίθενται οι σκέψεις της Επιτροπής επί κάθε μιας από τις αρχές αυτές:

Αυτονομία

Τα μέρη πρέπει να έχουν αυτονομία σε κάθε στάδιο της Διαμεσολάβησης. Αν και πολύ ασύνηθες ,η ηχογράφηση είναι ένα θέμα το οποίο τα μέρη πρέπει να συζητούν εξαρχής. Εάν το κάνουν αυτό, μπορούν να πάρουν εμπεριστατωμένες αποφάσεις σχετικά με την ηχογράφηση, εάν πρέπει να γίνει ηχογράφηση και πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ταινία. Μπορούν επίσης να αξιολογήσουν πως θα μπορούσε η ηχογράφηση να επηρεάσει την ειλικρίνεια των μερών κατά την διάρκεια συζητήσεων στην Διαμεσολάβηση. Εάν το μέρος, που έχει ηχογραφήσει, δεν θέλει να μοιραστεί ότι η ηχογράφηση έχει ήδη γίνει , το δικαίωμα σε αυτονομία του μέρους, που ηχογραφήθηκε, δεν διασφαλίζεται

Ποιότητα της Διαδικασίας

Σύμφωνα με την Νομοθεσία της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, ο Διαμεσολαβητής πρέπει να περαιώνει την Διαμεσολάβηση όταν η συμπεριφορά ενός μέρους παρεμποδίζει την εξασφάλιση μιας ποιοτικής διαδικασίας Διαμεσολάβησης. Η άρνηση του μέρους, που ηχογράφησε, να αποκαλύψει την ηχογράφηση στην άλλη πλευρά συγκρούεται με την αρχή «ποιοτικής Διαμεσολάβησης». Ένα μέρος, που έχει ηχογραφηθεί χωρίς να γνωρίζει την ηχογράφηση, δεν μπορεί να συμμετέχει αποτελεσματικά στην Διαμεσολάβηση. Ο Διαμεσολαβητής, σε γνώση του οποίου περιέρχεται κρυφή ηχογράφηση, πρέπει να ερευνήσει τις περιστάσεις και να αναζητήσει λύσεις. Στην περίπτωση αυτή, ο Διαμεσολαβητής έκανε ακριβώς αυτό – χωρίς ικανοποιητική απάντηση από το μέρος, που ηχογράφησε.

Αμεροληψία του Διαμεσολαβητή.

Εάν ο Διαμεσολαβητής προχωρούσε χωρίς να ενημερώσει το άλλο μέρος σχετικά με την ηχογράφηση, θα μπορούσε να προκύψει μία απαράδεκτη φαινομενική αμεροληψία του Διαμεσολαβητή. Το μέρος, που ηχογραφήθηκε, θα μπορούσε αργότερα να ανακαλύψει την ηχογράφηση, οπότε αυτή η ανακάλυψη θα είχε και απαράδεκτη επίπτωση στην εμπειρία για την Διαμεσολάβηση του μέρους, που ηχογραφήθηκε.

Το Ζήτημα της Γνωστοποίησης

Μπορεί ο Διαμεσολαβητής να αποκαλύψει στο μέρος, που ηχογραφήθηκε, τον λόγο περαίωσης της;

Η Επιτροπή αποφάνθηκε καταφατικά. Εάν ο Διαμεσολαβητής το επιθυμεί, μπορεί να αποκαλύψει στο μέρος, που ηχογραφήθηκε, ότι η ηχογράφηση είναι ο λόγος περαίωσης της Διαμεσολάβησης. Οι λόγοι είναι οι εξής:

  1. Το μέρος, που ηχογραφήθηκε, έχει εύλογη προσδοκία ότι οι δηλώσεις κατά την διάρκεια της Διαμεσολάβησης παραμένουν εμπιστεύτηκες και η μυστική ηχογράφηση παραβιάζει αυτή την προσδοκία.
  2. Όμως, ο Διαμεσολαβητής έλαβε γνώση της ηχογράφησης κατά την διάρκεια ιδιωτικής συνάντησης (caucus) με χαρακτηριστικό γνώρισμα την πρόθεση εμπιστευτικότητας. Έτσι, το μέρος, που ηχογράφησε, είχε και αυτό προσδοκία εμπιστευτικότητας σχετικά με την ηχογράφηση – όμως, αυτή η προσδοκία δεν είναι λογική κάτω από τις συνθήκες της υπόθεσης.

Κατά συνέπεια ο Διαμεσολαβητής πρέπει να σταθμίσει τις ανταγωνιζόμενες προσδοκίες εμπιστευτικότητας, που έχουν τα δύο μέρη. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Διαμεσολαβητής μπορεί να αποκαλύψει την ηχογράφηση στο άλλο μέρος.