Ο Ομοσπονδιακός Δικηγορικός Σύλλογος της Γερμανίας εξέδωσε πρόσφατα την έκθεση του σχετικά με τη δραστηριότητα του έτους 2016 της υπηρεσίας, που εδώ και έξι χρόνια έχει συστήσει για την εξωδικαστική επίλυση των διαφορών μεταξύ δικηγόρων και των πελατών τους, για ζητήματα που αφορούν την καταβολή των αμοιβών τους.

Η υπηρεσία αυτή λειτουργεί πλέον ως αναγνωρισμένο κέντρο για την επίλυση καταναλωτικών διαφορών, κατ΄ εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ήδη έχει ενσωματωθεί στη γερμανική έννομη τάξη με ισχύ από την 1 Απριλίου 2016.  Από την 1 Φεβρουαρίου 2017 ισχύει ως υποχρέωση από τον νόμο οι επιχειρήσεις και οργανώσεις, όπως και ο Ομοσπονδιακός Δικηγορικός Σύλλογος, να προσφέρουν τη δυνατότητα εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών τους και των διαφορών των μελών τους.

Το αναγνωρισμένο κέντρο του Ομοσπονδιακού Δικηγορικού Συλλόγου για την εξωδικαστική επίλυση των διαφορών μεταξύ των δικηγόρων – μελών του και των εντολέων τους είναι αρμόδιο για διαφορές που έχουν αντικείμενο μέχρι το ύψος των 50.000,00 €.

Η ενίσχυση της εναλλακτικής επίλυσης της διαφοράς αποτελεί εδώ και χρόνια μέρος του ενδιαφέροντος τόσο του Γερμανού νομοθέτη όσο και του νομοθέτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο τελευταίος εξέδωσε την οδηγία 213/11 και επέβαλε την ενσωμάτωση της από τις χώρες μέλη της.  Στη Γερμανία αυτό έγινε με την ψήφιση του νόμου για την εναλλακτική επίλυση των καταναλωτικών διαφορών (Verbraucherstreitbeilegungsgesetz – VSBG), που τέθηκε σε ισχύ το μήνα Απρίλιο του 2016, ενώ υποχρέωσε επιχειρήσεις και οργανισμούς από την 01 Φεβρουαρίου 2017 να ενσωματώσουν στις διαδικασίες τους μηχανισμούς εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών τους με τους πελάτες τους.

Η Υπηρεσία Εξωδικαστικής Επίλυσης των διαφορών μεταξύ δικηγόρων και των εντολέων τους, πέραν του ότι η ίδρυση της έλαβε χώρα ήδη πριν από τη θεσμοθέτηση της ανωτέρω οδηγίας και της ενσωμάτωσης της στη γερμανική έννομη τάξη, πηγαίνει πέρα από τις απαιτήσεις του νόμου: Δεν αρκείται στην επίλυση των διαφορών μεταξύ των δικηγόρων και απλών ιδιωτών – καταναλωτών αλλά και στην επίλυση διαφορών μεταξύ δικηγόρων και επιχειρήσεων, παρά το ότι αυτές οι τελευταίες δεν καλύπτονται υποκειμενικά από τον κύκλο των χρηζόντων προστασία κατά την έννοια του ενωσιακού δικαίου της προστασίας του καταναλωτή.

Οι αρχές που ισχύουν  για την επίλυση των αναφυομένων διαφορών μεταξύ δικηγόρων και εντολέων τους είναι: Η ανεξαρτησία και η ουδετερότητα του Διαμεσολαβητή, η απαλλαγή από την καταβολή εξόδων για τον καταναλωτή, η κατά κανόνα σύντομη διάρκεια της διαδικασίας και εν τέλει η οικειοθελής συμμετοχή στη διαδικασία. Η υποβολή της αίτησης για εξωδικαστική επίλυση της διαφοράς, εφόσον το αιτούμενο ποσό και η αίτηση εν γένει είναι ορισμένη, διακόπτει την παραγραφή. Σε περίπτωση συμφωνίας μεταξύ των μερών, αυτή καταγράφεται σε ιδιωτικό συμφωνητικό.

Κοινή είναι η παραδοχή ότι η  σχέση του δικηγόρου με τον εντολέα του είναι μια ιδιαίτερη σχέση εμπιστοσύνης. Αν αυτή η σχέση διαταραχθεί μπορεί  συχνά μια συμβιβαστική διαδικασία να βοηθήσει, ώστε να βρεθεί μια συναινετική λύση, η οποία επιτρέπει τη διατήρηση του κύρους του επαγγέλματος του δικηγόρου. Ο νομικός πολιτισμός εμπλουτίζεται σημαντικά από μια εξωδικαστική επίλυση της διαφοράς μεταξύ του δικηγόρου και του εντολέα του.

Πηγή: www.brak.de/die-brak/schlichtungsstelle/

Θεοχάρης Αγγελίδης

Δικηγόρος

Διαμεσολαβητής

Εκπαιδευτής Διαμεσολαβητών Αλεξανδρούπολης