Ο ομοσπονδιακός δικαστής, υπεύθυνος για την υπόθεση που έφεραν προ των δικαστικών αρχών χιλιάδες παίκτες του National Football League, οι οποίοι κατηγορούσαν την Εθνική Αρχή ότι απέκρυψε τους κινδύνους για εγκεφαλική διάσειση που εγκυμονεί η ενασχόληση με το άθλημα αυτό, διέταξε την παραπομπή της υπόθεσης σε Διαμεσολάβηση.
Ένας συνταξιούχος ομοσπονδιακός δικαστής ορίστηκε Διαμεσολαβητής στην υπόθεση. Η NFL και οι εκπρόσωποι περισσοτέρων από 4.000 παικτών συναντήθηκαν εξωδικαστικά, σε μια προσπάθεια τα δυο μέρη να έρθουν πιο κοντά σε μια λύση.
Οι παίκτες κατηγόρησαν την NFL ότι για πολλά χρόνια, ίσως και δεκαετίες, ενώ γνώριζε τους κινδύνους από τα επανειλημμένα χτυπήματα στο κεφάλι, τους απέκρυπτε συστηματικά. Η NFL, από την πλευρά της, ισχυρίστηκε ότι έβγαζε ανακοινώσεις που συμβάδιζαν με τα ιατρικά δεδομένα της κάθε εποχής, καθώς και ότι οι τρόποι προφύλαξης ήταν αποτέλεσμα συλλογικής διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην ίδια και τους παίκτες. Επίσης, το να βρεθεί ότι μια διάσειση οφείλεται αποκλειστικά στην ενασχόληση με το συγκεκριμένο άθλημα, είναι, ιατρικά, ιδιαίτερα δύσκολο.
Οι ομοσπονδιακοί δικαστές των Η.Π.Α. καταφεύγουν συχνά στη Διαμεσολάβηση, όταν έχουν να αντιμετωπίσουν πολυδιάστατα ζητήματα, όπως το ανωτέρω. Οι Διαμεσολαβητές δεν μπορούν να εκφέρουν δεσμευτικές προτάσεις, αλλά μπορούν να βοηθήσουν τα δύο μέρη να περιορίσουν το εύρος της διαφοράς σε διάφορα θέματα. Αν βέβαια κάποιο μέρος θεωρήσει ότι έχει περισσότερες πιθανότητες αν κινηθεί δικαστικά, τότε, προφανώς, δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος στη Διαμεσολάβηση.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν και τα δύο μέρη μίλησαν για την ισχύ των επιχειρημάτων τους, είχαν, πιθανά, πολλά να χάσουν σε περίπτωση δικαστικής επίλυσης. Αυτό μπορεί να ήταν ένας ιδιαίτερα πειστικός λόγος για να προχωρήσουν τη Διαμεσολάβηση.
Επειδή η δικαστική διαδικασία μπορούσε να διαρκέσει πολλά χρόνια, κανένα από τα δυο μέρη δεν φαινόταν να είχε κάτι να κερδίσει σε μια τέτοια περίπτωση. Ο Διαμεσολαβητής φαίνεται, επίσης, να ζήτησε από έναν συνταξιούχο δικαστή, ιδιαίτερα γνώστη του θέματος, να εκφέρει και για τα δύο μέρη, μια εκτίμηση με βάση τους ισχύοντες νόμους, ώστε να μπορέσουν να κάνουν αυτό που λέγεται στη γλώσσα της Διαμεσολάβησης «έλεγχος πραγματικότητας» (reality check).
Νανά Παπαδογεωργάκη
Δικηγόρος LLM
Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια ΥΔΔΑΔ & UK
Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών