Με πηχαίους τίτλους, οι εφημερίδες της χώρας διατυμπάνιζαν πρόσφατα ότι έλαβε τέλος η δικαστική διαμάχη γνωστού δικηγόρου της Αθήνας και της πρώην συζύγου του, για τα περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν ενόσω ήταν παντρεμένοι. Η δικαστική απόφαση του 9ου Τμήματος του Εφετείου Αθηνών δικαίωσε τελικά το γνωστό δικηγόρο και υποχρέωσε την πρώην σύζυγό του να του καταβάλει 92.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα. Και όλα αυτά, δώδεκα χρόνια μετά τον επεισοδιακό χωρισμό τους. Και σε εμένα δημιουργήθηκε ένα μεγάλο ερώτημα «γιατί αυτή η υπόθεση δεν παραπέμφθηκε στη διαδικασία της Διαμεσολάβησης;» και παράλληλα θυμήθηκα μια Διαμεσολάβηση στην οικογενειακή διαφορά μεταξύ του ζεύγους Αγγλίδας και Έλληνα. Αγωγές διαζυγίου κατατέθηκαν και από τους δυο συζύγους, από τη μεν Αγγλίδα ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων, από τον δε Έλληνα στα ελληνικά. Η διαδικασία “πάγωσε” στα αγγλικά δικαστήρια (stay proceedings) γιατί προηγήθηκε χρονικά η άσκηση της αγωγής στα ελληνικά δικαστήρια. Η αντιδικία σφοδρή, με κύριο επιχείρημα ότι τα ελληνικά δικαστήρια δεν είχαν δικαιοδοσία, δεδομένου ότι οι πρώην σύζυγοι έμεναν μόνιμα στο Λονδίνο και η ιδιότητα του Έλληνα, ως δικηγόρου σε μεγάλη εταιρεία στο City, δεν έκανε αποδεκτό τον ισχυρισμό του ότι από όταν διεσπάσθη ο έγγαμος βίος, μετώκησε μόνιμα στην Ελλάδα. Η Αγγλίδα σύζυγος ήθελε η υπόθεση να δικασθεί στα αγγλικά δικαστήρια, με αγγλικό δίκαιο, δεδομένου ότι έτσι θα είχε δικαίωμα συμμετοχής σε όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του, όπου και αν βρισκόταν η περιουσία αυτή και ανεξάρτητα από το αν την είχε αποκτήσει πριν το γάμο, με γονική παροχή, δωρεά ή κληρονομιά (matrimony pot). Ο Έλληνας ήθελε να κριθεί η διαφορά στα ελληνικά δικαστήρια, γιατί η ακίνητη περιουσία του στην Ελλάδα δεν θα συνυπολογιζόταν στα αποκτήματα κατά το γάμο, αφού προέρχονταν από αγορά πριν το γάμο, ή από δωρεά, γονική παροχή ή κληρονομιά.

Με πρόταση του Έλληνα, η υπόθεση παραπέμφθηκε στη Διαμεσολάβηση και το αποτέλεσμα ήταν απόλυτα επιτυχές. Το κυριότερο, σταμάτησαν τα παιδιά να βρίσκονται στο μέσον της διαμάχης και αποκλείστηκε η ελληνική περιουσία από το να ληφθεί υπόψη ως matrimony pot, για τη συμμετοχή στα αποκτήματα της Αγγλίδας συζύγου.

Τα παραδείγματα αυτά αποδεικνύουν περίτρανα ότι η Διαμεσολάβηση επιλύει τη διαφορά γρήγορα, χωρίς μεγάλο κόστος και σύμφωνα με τα συμφέροντα των μερών, ενώ παράλληλα οι λύσεις που επιτυγχάνονται μέσα από τη διαδικασία της Διαμεσολάβησης δεν θα μπορούσαν με κανένα τρόπο να επιτευχθούν μέσα από τη δικαστική οδό.

Βασιλική Δημ. Σκορδάκη
Δικηγόρος Αρείου Πάγου & Συμβουλίου της Επικρατείας, Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια, Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών – Solicitor Αγγλίας & Ουαλίας