Ακουσα πρόσφατα, μετά λύπης μου, την μη επιτυχή διαπραγμάτευση μεταξύ δικηγόρων, για λογαριασμό των πελατών τους, σχετικά με την πώληση ενός τεράστιου ξενοδοχειακού συγκροτήματος στην Ελλάδα. Ο πελάτης της μίας πλευράς επιθυμούσε την εύρεση λύσης και συμφωνίας και ζήτησε η συζήτηση/διαπραγμάτευση να γίνει μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών μόνο. Όμως τα νομικά θέματα ήταν το μεγαλίτερο μέρος της συζήτησης και η συζήτηση μεταξύ των δικηγόρων, μόνο, ήταν τελικά χωρίς αποτέλεσμα για τους πελάτες τους.

Είναι σημαντική η συνεργασία των δικηγόρων στη λειτουργία της Διαμεσολάβησης. Δεν είναι μόνο προσωπική μου άποψη οτι η Διαμεσολάβηση είναι ζωτικής σημασίας θεσμός για μία υγιή, ισότιμη και δημιουργική κοινωνία. Οι συνεχείς συγκρούσεις που προκύπτουν από διαφορετικές αντιλήψεις, εμπλεκόμενα συμφέροντα, προσωπικές απογοητεύσεις και άγχη και την αίσθηση οτι δεν υπάρχει δικαιοσύνη, παρεμποδίζουν την πρόοδο και οδηγούν σε αστάθεια και αβεβαιότητα, χαρακτηριστικά ανεπιθήμητα σε οποιαδήποτε κοινωνία και εργασία. Οταν οι παράγοντες της σύγκρουσης δεν συζητούνται από τα ίδια τα μέρη, είναι σχεδόν βέβαιο οτι δεν θα βρεθεί λύση.

Ακόμη και όταν τα μέρη θεωρούν οτι έχουν τον έλεγχο της υπόθεσής τους ο δικηγόρος είναι στην ουσία αυτός που θα καθορίσει την τύχη της, φυσικά για την μία πλευρά μόνο καθώς στο Δικαστήριο υπάρχει ένας νικητής και ένας ηττημένος πάντα. Κάθε πληροφορία για την εναλλακτική επίλυση της διαφοράς και το θεσμό της Διαμεσολάβησης μπορεί να ακουστεί θετικά στους πελάτες, όμως εάν ο δικηγόρος φοβάται μία άγνωστη διαδικασία σε εκείνον και σε ενδεχόμενα διαφορετικά αποτελέσματα, δεν θα την προτείνει στους πελάτες του.

Δεν είναι άραγε η στιγμή να αναρρωτηθεί κανείς πόσο περίπλοκη και αμφιβόλου αποτελέσματος είναι και η διαδικασία στα Δικαστήρια για το δικηγόρο που τη γνωρίζει πολύ καλά? Για πολλούς δικηγόρους τα Δικαστήρια είναι η μόνη λύση και ο μόνος τρόπος να αποδοθεί δικαιοσύνη. Συνεργάτες μου έχουν εκφραστεί πολλές φορές οτι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για οιαδήποτε διαφορά εκτός αυτού των Δικαστηρίων. Όμως πολλές είναι οι περιπτώσεις που σε υποθέσεις δύσκολες, κυρίως, οι πελάτες επιθυμούν να ενημερώσει και βεβαιώσει ο δικηγόρος το αποτέλεσμα γι’ αυτούς στο Δικαστήριο και οι συνεργάτες μου προσφέρουν μόνο ακαδημαικές συμβουλές. Δεν γνωρίζουν οι πελάτες το άγχος του δικηγόρου σε αυτές τις υποθέσεις και το αμφίβολο αποτέλεσμα από τον Δικαστή.

Τα έξοδα και οι αμοιβές δεν βοήθησαν επίσης στο αποτέλεσμα που επιθυμούσε ο πελάτης, καθώς ο Δικαστής δεν εξαρτάται από αυτά. Οταν οι πελάτες επιλέγουν να διαχειριστούν τη σύγκρουσή τους στα Δικαστήρια, επενδύουν σε νομικές προβλέψεις οι οποίες δεν φέρουν σίγουρο αποτέλεσμα. Οι πελάτες μπορεί να είναι ενήμεροι γι’ αυτό όμως πόση κατανόηση δείχνει ο δικηγόρος?

Στη Διαμεσολάβηση, οι κίνδυνοι αυτοί του δικηγόρου για ένα αμφίβολο αποτέλεσμα μίας υπόθεσης σε Δίκη, προστατεύονται με δεξιότητα από το Διαμεσολαβητή, ο οποίος είναι εκπαιδευμένος να στηρίξει τη σχέση μεταξύ πελάτη και δικηγόρου και με κατάλληλες τεχνικές να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ τους.

Γι’ αυτό το σημαντικό λόγο οι δικηγόροι θα πρέπει να ενημερωθούν σωστά για τις λεπτομέρειες της διαδικασίας της Διαμεσολάβησης αφού σε πρώιμο στάδιο της υπόθεσης που αναλαμβάνουν συζητήσουν με τον πελάτη τους την δυνατότητα ή την επιθυμία τους να ικανοποιήσουν τα συμφέροντά τους και να αποφασίσουν μόνοι τους την πιθανή επίλυση της διαφοράς τους.

Αυτό απαιτεί από το δικηγόρο διαφορετική δουλειά, και κυρίως να σκεφτούν τον τρόπο που οι υποθέσεις μπορούν να εξελιχθούν, να εξηγήσουν τη διαδικασία της Διαμεσολάβησης ως μία ευκαιρία που μπορεί να επιφέρει θετικό αποτέλεσμα για τον πελάτη και όχι ως δείγμα αδυναμίας τους στα νομικά θέματα και να βοηθήσουν τους πελάτες να σκεφτούν το αβέβαιο αποτέλεσμα που επιφέρει μία Δίκη ανεξαρτήτως των αποδείξεων που έχουν.

Οι δικηγόροι έχουν μόνο να κερδίσουν από αυτή την δουλειά που θα κάνουν και κυρίως την εμπιστοσύνη των πελατών τους.

Βικτωρία Λιούτα
Δικηγόρος, Εκπαιδεύτρια Δαιμεσολαβητών ΚΕΔΙΠ