To Κέντρο Επίλυσης Διαφορών στο νησί Martha’s Vineyard στη Μασαχουσέτη συστήθηκε το 1984 από τον δικαστή Herbert Tucker και το δικαστικό επιμελητή Thomas Teller στα πλαίσια δικαστικού προγράμματος, αρχικά αναλαμβάνοντας την επίλυση των υποθέσεων που παραπέμπονταν δικαστικά σε Διαμεσολάβηση.
Το 1990, προκειμένου να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες απαιτήσεις, το Κέντρο επέκτεινε τις δραστηριότητες του αναλαμβάνοντας την εξωδικαστική επίλυση οικογενειακών, κυρίως, διαφορών.
Ο κ. Miller επικεφαλής του Κέντρου, δήλωσε «Δεν παρέχουμε νομικές συμβουλές. Βοηθάμε τους ανθρώπους να έχουν δύσκολες συνομιλίες», περιγράφοντας την ουσία της Διαμεσολάβησης στα τριάντα και πλέον χρόνια δραστηριοποίησής του στον χώρο της Διαμεσολάβησης.
Εκτός από την πληθώρα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις γενικά, οι οικογενειακές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες προκλήσεις, μεταξύ των οποίων, τη διοίκηση της επιχείρησης, τη μεταβίβαση των περιουσιακών της στοιχείων, την καταβολή των φόρων της, τη διαδοχή της εξουσίας και τη μεταβίβαση των οικογενιακών αξιών από τη μια γενιά στην επόμενη.
Οι προκλήσεις αυτές επηρεάζουν τη διατήρηση της οικογενειακής περιουσίας, τη συνέχεια και την μακροζωία της επιχείρησης, καθώς και τη σταθερότητα της οικογένειας. Αν υπάρχει δε συνδυασμός αυτών των προκλήσεων, το στρες για την επιχείρηση αλλά και για την οικογένεια μεγεθύνεται ακόμη περισσότερο, με αποτέλεσμα να αυξάνονται δραματικά οι συγκρούσεις.
Είναι ζωτικής σημασίας για όλα τα μέλη της οικογενειακής επιχείρησης να γνωρίζουν ότι, ενώ ο διαμεσολαβητής μπορεί να έχει έρθει σε επαφή με τον επικεφαλής σε μια πατριαρχική ή μητριαρχική οικογενειακή επιχείρηση, ενεργεί ουδέτερα.
Είναι κρίσιμο για την διαμεσολαβητή να εξηγήσει ότι είναι ένας ουδέτερος τρίτος, έχει προσληφθεί για να βοηθήσει τα μέλη να καταλήξουν σε μια αμοιβαίως αποδεκτή λύση. O ίδιος δεν παρέχει συμβουλές σε θέματα δικαίου, λογιστικής, χρηματοοικονομικών και διοίκησης της επιχείρησης. Αντίθετα, ο διαμεσολαβητής διευκολύνει την επικοινωνία, τις διαπραγματεύσεις και την ίδια τη διαδικασία, καθώς καθήκον του είναι να διαχειριστεί τις εμπιστευτικές πληροφορίες των μελών και να εξασφαλίσει τη δυνατότητα όλων των μελών για αναγνώριση, ενδυνάμωση και αυτοδιάθεση. Το πιο σημαντικό είναι ο διαμεσολαβητής να παρακινήσει τα μέρη να αποκλιμακώσουν τη σύγκρουση τους.
Η αξία μιας οικογενειακής επιχείρησης δεν εξαντλείται στον τζίρο και στα κέρδη της, όπως αποτυπώνονται στον ισολογισμό της. Οι οικογενειακές σχέσεις, η ιστορία, η κληρονομιά και οι διαπροσωπικές σχέσεις των μελών της οικογένειας είναι στοιχεία που δεν αποτιμώνται.
Δεν είναι τυχαίο ότι η μακροβιότερη οικογενειακή επιχείρηση στον κόσμο βρισκόταν μέχρι το 2006 στην Ιαπωνία. Ο λόγος για την «Kongo Gumi» μία κατασκευαστική εταιρεία που φτιάχνει παραδοσιακούς ναούς, ξεκίνησε το 578 μ.Χ. και έφτασε να διοικείται από τη 46η γενιά της.
Η εταιρεία αυτή, κατέφευγε συχνά σε διαδικασία Διαμεσολάβησης, ωστόσο αποτελεί μία περίπτωση εξαιρετικά σπάνια, καθώς οι έρευνες έχουν δείξει ότι σε ποσοστό 80% οι οικογενειακές επιχειρήσεις κλείνουν στην 3η γενιά.
Πηγή: mvtimes.com
Ζωή Γιαννοπούλου
Δικηγόρος, ΔΝ
Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια ΥΔΔΑ, ΗΒ, ΗΠΑ
Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών ΙΚΔΘ
