Δυο παρατηρήσεις

Κατωτέρω δύο παρατηρήσεις σχετικά με την μέθοδο κοινών συναντήσεων σε αντιπαράθεση με την μέθοδο χωριστών συναντήσεων (caucuses) σε διαδικασία Διαμεσολάβησης επιχειρηματικών διαφορών.

  1. Όσοι έχουν μικρή ή καθόλου εμπειρία στην Διαμεσολάβηση τείνουν να πιστεύουν ότι η διαδικασία Διαμεσολάβησης γίνεται κυρίως με κοινές συναντήσεις. Λέγοντας «κοινές συναντήσεις» εννοούμε ότι όλοι συναντώνται στο ίδιο δωμάτιο προκειμένου να συζητήσουν τα θέματα και να αναζητήσουν λύσεις μαζί.
  2. Οι Διαμεσολαβητές με μεγάλη εμπειρία στην Διαμεσολάβηση τείνουν να πιστεύουν ότι η διαδικασία της Διαμεσολάβησης πρέπει να γίνεται αποκλειστικά με χωριστές συνεδρίες (caucuses).

Αυτή η προσέγγιση είναι τόσο βαθιά ριζωμένη ώστε πολλοί αρνούνται ακόμη και να συζητήσουν την δυνατότητα κοινής συνάντησης. Λέγοντας «διαδικασία χωριστών συναντήσεων», εννοούμε ότι τα αντίπαλα μέρη εγκλωβίζονται σε χωριστά δωμάτια μόλις φθάσουν στο γραφείο του Διαμεσολαβητή. Και παραμένουν εκεί χωρίς ποτέ να ξανασυναντηθούν – παρά μόνο για να αποφύγουν ή να αγνοήσουν το ένα το άλλο και γύρω από την περιοχή της τουαλέτας, με τον Διαμεσολαβητή να μεταφέρει προτάσεις και εξηγήσεις πηγαινοερχόμενος από το ένα στο άλλο δωμάτιο.

Θεωρία σχετικά με το Πως Αναπτύχθηκε μία Διαδικασία με Μόνο Χωριστές Συνεδρίες.

Σύμφωνα με την θεωρία σχετικά με το πως η διαδικασία Διαμεσολάβησης με αντικείμενο επιχειρηματικές διάφορες έγινε μέθοδος με μόνο χωριστές συνεδρίες.

  • Η Διαμεσολάβηση έγινε ένα συνηθισμένο εργαλείο για την επίλυση διαφορών με αντικείμενο, κυρίως, αυτοκινητιστικών ατυχημάτων, πτώσεων μετά από γλίστρημα και παρόμοιες περιπτώσεις αδικοπραξιών. Τόσο οι ασφαλιστικές εταιρείες, όσο και οι δικηγόροι των αιτούντων βρήκαν ότι λύσεις μετά από Διαμεσολάβηση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ καλύτερες και πολύ πιο ικανοποιητικές από τις δίκες. Και έτσι, η Διαμεσολάβηση έγινε ένα κανονικό και απαραίτητο εργαλείο για την επίλυση τέτοιου είδους διαφορών.
  • Οι σχέσεις μεταξύ των μερών, που αντιδικούν, είναι – σε περίπτωση αυτοκινητιστικού ατυχήματος και σε περίπτωση πτώσης λόγω γλιστρήματος – συχνά περιορισμένες σε σύντομες συζητήσεις, που ακολουθούν αμέσως το αιφνίδιο συμβάν. Έτσι, όταν φτάνει η ώρα της Διαμεσολάβησης (i) δεν υπάρχουν πολλά για να συζητηθούν ακόμη, (ii) μεταξύ εκείνων, που λαμβάνουν τις αποφάσεις, είναι οι εκπρόσωποι των ασφαλιστικών εταιρειών, οι οποίοι δεν έχουν καμία προηγούμενη επαφή με τον αιτούντα και (iii) μόνο μία διαδικασία αποτελούμενη από χωριστές συναντήσεις είναι νοητή. Ως εκτούτου, οι συμμετέχοντες δικηγόροι και Διαμεσολαβητές φτάνουν να βλέπουν την Διαμεσολάβηση σαν μία διαδικασία αποτελούμενη μόνο από χωριστές συναντήσεις.
  • Όταν η Διαμεσολάβηση επεκτάθηκε από αυτές τις περιπτώσεις αδικοπραξίας σε επιχειρηματικές διαφορές, η μέθοδος χωριστών συναντήσεων επικράτησε, δεδομένου ότι ήταν αυτό στο οποίο οι Διαμεσολαβητές και οι δικηγόροι είχαν εμπειρία, ήξεραν πώς να το χειριστούν και είχε γίνει εύκολο στην εφαρμογή, παρέχοντας, επιπροσθέτως, μέσα χαμηλής έντασης για τον χειρισμό της διαφοράς.

Η Μέθοδος Χωριστών Συναντήσεων για Επιχειρηματικές Διαφορές είναι Ατυχής.

Η εξάπλωση της μεθόδου των χωριστών συναντήσεων στις επιχειρηματικές διαφορές, ως αποκλειστικής μεθόδου, είναι ατυχής διότι :

  • Στις περισσότερες επιχειρηματικές διαφορές, τα μέρη έχουν ιστορικό συνεργασίας μεταξύ τους, οι τωρινές διαφορές τους χρωματίζονται από τις σχέσεις, που είχαν στο παρελθόν και θα επηρεάσουν, επίσης, την μελλοντική συνεργασία τους (εάν υπάρξει).
  • Οι διαφορές βασίζονται σε προηγούμενες σχέσεις, τα μέρη έχουν πλήθος εμπειριών και πεποιθήσεων και προσδοκιών, που ο Διαμεσολαβητής δεν μπορεί ποτέ να ελπίζει ότι θα κατανοήσει με μία περιορισμένη σειρά χωριστών συναντήσεων, πέραν του ότι δεν θα μπορέσει να εξηγήσει προσηκόντως και να συζητήσει με την άλλη πλευρά.
  • Μόνο τα ίδια τα μέρη, συζητώντας πρόσωπο με πρόσωπο, μπορούν να εξετάσουν το ιστορικό τους, καθώς και τις συνακόλουθες διαφορές τους και το τι κατάλαβαν και τι παρανόησαν, συνολικά και ουσιαστικά και ο ρόλος και η ευθύνη του Διαμεσολαβητή είναι να τους βοηθήσει να το κάνουν αυτό, πρόσωπο με πρόσωπο, σε κοινή συνάντησή.

Συμπέρασμα

Ευκταίο είναι η γενική πρακτική στην Διαμεσολάβηση με αντικείμενο επιχειρηματικές διαφορές να αλλάξει σε μέθοδο κοινών συναντήσεων, ως βασική και κατ’αρχήν προκριτέα μέθοδος.

Πηγή: Donald L.Swanson – MEDIATBANKR

Κατερίνα Κωτσάκη
Επιτ. Δικηγόρος – Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια ΥΔΔΑΔ
Διαπιστευμένη Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών – MCIArb
Πρόεδρος της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΩΝ