Το καλοκαίρι ξεκινά και ζούμε σε μια χώρα που στηρίζεται στον τουρισμό, κυρίως τον θερινό. Όμως στις επιχειρήσεις όπως σε όλες τις οικονομικές και κοινωνικές εκφάνσεις, δοσοληψίες και συναλλαγές, προκύπτουν συχνά διαφορές. Μια κατηγορία τέτοιων θεμάτων αναφύεται μεταξύ τουριστικών επιχειρήσεων και ιδιωτών που συχνά (αλλά όχι πάντα) είναι και πελάτες της επιχείρησης. Μερικά παραδείγματα είναι τα εξής:
Περπατώντας στον περιβάλλοντα χώρο του ξενοδοχείου, όπου βρίσκονταν κάποιος για διακοπές, πάτησε σε ένα καυτό καπάκι φρεατίου που δεν ήταν καλά προφυλαγμένο ούτε είχε κατάλληλη μόνωση, με αποτέλεσμα να υποστεί εγκαύματα. Οπότε ήγειρε κατά της επιχείρησης αξιώσεις αποζημίωσης για ιατρικές δαπάνες, για ηθική βλάβη κ.λπ.
Το παιδάκι στην κατασκήνωση υπέστη ένα ατύχημα, καθώς το δάχτυλό του «πιάστηκε» στη σκάλα της κουκέτας και ακρωτηριάστηκε. Πέρα από τις ιατρικές δαπάνες και την σημαντική ηθική βλάβη προέκυψαν και διαφυγόντα κέρδη στο βαθμό που ο τραυματισμός επηρεάζει το μέλλον του παιδιού, ακόμη και την ικανότητά του να εργαστεί.
Γραφείο ταξιδίων είπε στους πελάτες «δεν χρειάζεστε διαβατήριο, πλέον ταξιδεύουμε μόνο με ταυτότητα». Όταν το ζευγάρι εμφανίστηκε με το ανήλικο παιδί στο αεροδρόμιο, διαπίστωσε ότι για το 10χρονο παιδί απαιτείται διαβατήριο (αφού δεν μπορεί να έχει αστυνομική ταυτότητα). Οπότε αναγκάστηκε να επιστρέψει όλη η οικογένεια και να χάσουν όλοι το ταξίδι… Ζητούν αποζημίωση για όλη την οικογένεια.
Οι χώροι γύρω από τις πισίνες και καμιά φορά οι ίδιες οι πισίνες, εγκυμονούν κινδύνους. Προκύπτουν αξιώσεις αποζημίωσης για κάποιον που γλίστρησε στον περιβάλλοντα χώρο της πισίνας και τραυματίστηκε. Ακόμη χειρότερα αν το περιστατικό ήταν πιο βαρύ (όπως ένας πνιγμός)…
Ο κατάλογος των υποθέσεων μπορεί να είναι πλούσιος. Τι γίνεται σ΄ αυτές τις περιπτώσεις; Ο μέχρι τώρα συνηθισμένος τρόπος επίλυσης της διαφοράς ήταν η προσφυγή στα δικαστήρια. Με αποτέλεσμα μια –μακροχρόνια κατά κανόνα- δικαστική διαμάχη με επιχειρήματα εκατέρωθεν και ταλαιπωρία και των δύο πλευρών και με κόστος τη δυσφήμηση της επιχείρησης που εκτίθεται δημόσια, γεγονός που έχει περαιτέρω αρνητικές συνέπειες.
Εδώ, λοιπόν, μπορεί να δώσει λύση η διαμεσολάβηση. Είτε από την πλευρά του ιδιώτη είτε από την πλευρά της επιχείρησης, μπορεί να προταθεί ως τρόπος επίλυσης της διαφοράς η προσφυγή σε διαμεσολάβηση. Οπότε μπορεί η διαφορά να επιλυθεί πολύ σύντομα και πιο οικονομικά σε σχέση με τα μέχρι τώρα γνωστά. Ακόμη, ένα μεγάλο όφελος και των δύο πλευρών είναι ότι η διαμεσολάβηση δεν είναι δημόσια, οπότε διαφυλάσσεται η φήμη και η αξιοπρέπεια των μερών.
Και περαιτέρω, ίσως ακόμη πιο συμφέρον οικονομικά και για μια πλευρά και την άλλη είναι ότι μπορούν στη διαμεσολάβηση να προταθούν και να γίνουν αποδεκτές λύσεις που ΔΕΝ μπορούν να γίνουν δεκτές με τη δικαστική οδό. Για παράδειγμα, μπορεί ένα μέρος της αποζημίωσης να είναι «προϊόν» της ίδιας της επιχείρησης ή άλλης συνεργαζόμενης. Όταν η επιχείρηση είναι ξενοδοχείο, μπορεί να προτείνει για τον παθόντα και την οικογένειά του δωρεάν διακοπές για τα επόμενα τάδε έτη, σε αναβαθμισμένο δωμάτιο, σε χρονικά διαστήματα που υπάρχει διαθεσιμότητα. Οπότε, με τέτοιες λύσεις και οι δύο πλευρές μπορεί να είναι σημαντικά κερδισμένες από πολλές απόψεις.
Win win situation για μια ακόμη φορά…
ΕΥΓΝΩΣΙΑ ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΥ – ΧΑΤΖΗΠΡΙΜΟΥ
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω Δ.Σ.Θ.
Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
Συντονίστρια Πύλης Διαμεσολάβησης Ωραιοκάστρου
